بررسی ارث و میراث در حقوق خانواده
خانواده کوچک متشکل از زوج، زوجه و فرزند و این رابطه مبتنی بر عقد نکاح و ایجاد علقه زوجیت بین زن و مرد می باشد. مشکلات اقتصادی، عدم وجود تفاهم اخلاقی بین زوجین، اعتیاد، ضرب و جرح و دلائل دیگر موجب بروز اختلاف فی مابین نامبردگان گردیده که به دلیل عدم موفقیت در ادامه زندگی از طریق سازش و میانجی گری بزرگان خانواده و دوستان متعهد، ناگریز از مراجعه به مراجع قضایی می گردند. دعاوی شایع قابل طرح در حوزه حقوق خانواده عبارت است از ترک انفاق کیفری و مطالبه نفقه حقوقی، مطالبه مهریه، استرداد جهیزیه، الزام به تمکین، مطالبه اجرت المثل ایام زندگی زناشویی، صدور گواهی عدم امکان سازش و طلاق می باشند که مدیریت حقوقی بر این گونه دعاوی لازم و ضروری می باشد.
حقوق خانواده نیز یکی از اقسام احوال شخصیه بوده که کلیه اتباع ایرانی، مکلف و متعهد به رعایت حقوق و تکالیف مندرج در قانون ایران جهت حصول نتیجه می‌باشند. در این میان وجود تابعیت مضاعف برای اشخاص یا ازدواج ایرانی با غیر ایرانی این موضوع را خاص تر نموده و می بایست دقت بیشتری در نحوه اقدام قانونی نمود. نظام حقوقی ایران مقررات مربوط به نهاد خانواده را به طور کلی در قانون مدنی تنظیم کرده است. علاوه بر این در سال ۱۳۹۱ مجلس شورای اسلامی آخرین قانون حمایت از خانواده را به تصویب رساند. در آن شعب اختصاصی دادگاه خانواده و صلاحیت های آنان گسترش یافته است. طبق قانون مذکور موارد ذیل از جمله امور تحت صلاحیت دادگاه اختصاصی خانواده هستند:
نامزدی و خسارات ناشی از بر هم زدن آن، نکاح دائم، موقت و اذن در نکاح، شروط ضمن عقد نکاح، ازدواج مجدد، جهیزیه، و غیره.
ارث و میراث
فوت یکی از اسباب تملک قانونی برای بازماندگان متوفای دارای ماترک مثبت است. پس از فوت کلیه ماترک متوفی (اموال منقول و غیر منقول، حقوق مادی و معنوی، بدهی و قرض) با در نظر گرفتن وصیت نامه تنظیم شده توسط نامبرده به وراث وی منتقل می‌شود. هر یک از ورثه به نسبت سهم خود مالک ماترک شده و دارای تکالیف قانونی نسبت به آن بوده که عدم انجام بموقع آن موجب از دست دادن منافع یا پرداخت خسارت و جریمه خواهد بود.
باتوجه به موارد مذکور در بالا بسیار بجاست تا با مفهوم دارایی متوفی هم آشنا شویم، باید بیان داشت که ماترک متوفی همان اموال و دارایی متوفی است که همانطور که ذکر شد ممکن است مثبت و یا منفی باشد، ( منظور از دارایی منفی بدهی های متوفی است) در ماده ۸۶۸۸ قانون مدنی بیان شده است که: “مالکیت ورثه نسبت به ترکه متوفی مستقر نمی‌شود مگر پس از ادای حقوق و دیونی که به ترکه میت تعلق گرفته.” پس در ابتدا باید بدهی های متوفی پرداخت شود تا مالکیت ورثه نسبت به ترکه ی متوقی استقرار پیدا کند.
ارث
بعنوان یکی از اقسام احوال شخصیه از جمله مواردی است که قانون دولت متبوع متوفی بر آن حاکم می باشد یعنی اینکه چنانچه شخص ایرانی در آمریکا فوت نماید لیکن دارای ماترکی در ایران باشد، ماترک نامبرده برابر قانون ایران بین وراث تقسیم خواهد شد حتی اگر کلیه وراث نامبرده خارج از ایران اقامت یا تابعیت داشته باشد و یکی از نگرانی های ایرانیان مقیم خارج از کشور یا اشخاص دارای تابعیت مضاعف (ایرانی و غیر ایرانی) مدیریت بر تقسیم اموال و ماترک مورثشان می باشد.
نکته حائز اهمیت در این خصوص در مورد وصیت نامه رسمی و قانونی توسط اشخاص قبل از فوتشان می باشد و اشخاص می توانند قبل از فوت با یک وصیت نامه قانونی تا ثلث اموال خود را به نفع اشخاص مورد نظر خود وصیت کرده و یک نفر وصی جهت اداره اموال مورد وصیت تعیین نمایند. تنظیم وصیت نامه قانونی توسط اشخاص، اتخاذ تصمیم نسبت به تعیین تکلیف اموال قبل از فوت، پرداخت مالیات بر ارث توسط وراث، اخذ گواهی انحصار وراثت، انجام مهر و موم، تحریر ، تصفیه و تقسیم ترکه از جمله اقدامات لازم توسط اشخاص می باشد که مدیریت فنی و حقوقی زمانی و چگونگی انجام موارد فوق مستلزم مشاوره حقوقی یا انجام کار توسط وکیل می باشد.
بیشتر بخوانید :
