آموزشی, بلاگ, کیفری

نشر اکاذیب رایانه ای

حقوق کودکان

جرائم رایانه ای یا جرائم سایبری به چه جرائمی گفته میشود؟

به آن دسته از جرائم رایانه ای که در فضای سایبر روی میدهند جرائم سایبری گفته میشود. بین جرائم رایانه ای و جرائم سایبری یا جرائم اینترنتی تفاوت چشم گیری وجود ندارد. جرائم سایبری و اینترنتی یک مفهومند و منظور کلیه جرائمی است که در فضای وب (اینترنت) قابلیت تحقق دارند ولی جرائم رایانه ای شامل گروه دیگری از جرائم نیز میشود مثل تولید یک نرم افزار که صرفاً کاربرد مجرمانه دارد. جرائم سایبری را میتوان در چندین حوزه طبقه بندی کرد جرائمی که با حقوق مالکیت فکری در ارتباطی تنگاتنگ است، جرائمی که با جرائم مالی دارای هم پوشانی است و جرائمی که اخلاق و روان یا امنیت داخلی و خارجی را تحت تأثیر قرار میدهد.

 

نشر اکاذیب رایانه ای

نشر اکاذیب چنانچه در فضای حقیقی و واقعی روی دهد قبلا در ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی جرم انگاری شده بود؛ با توجه به اینکه نشر اکاذیب و هتک حیثیت و انتشار مطالب دروغ و خلاف واقع صرف نظر از بستری که در آن روی میدهند خواه فضای مجازی باشد یا نه در زمره جرائم علیه روان و حیثیت معنوی افراد شناخته میشود در ماده ۱۸ قانون جرائم رایانه ای نیز جرم انگاری شد.

اینکه چه رفتارهایی نشر اکاذیب رایانه ای محسوب میشود بر اساس قانون عبارتند از :

  • مطلبی عمداً به دروغ در فضای مجازی پخش شود؛
  • مطلب دروغی عمداً در فضای مجازی در دسترس دیگران قرار داده شود؛
  • رویداد یا حادثه ای عمداً برخلاف حقیقت یا واقع به شخصی نسبت داده شود.

دادگاهی که برای رسیدگی به جرم نشر اکاذیب رایانه ای صلاحیت دارد دادگاهی است که مطالب کذب در حوزه آن بارگزاری شده اند که این دادگاه طبق اصل، دادگاه محل وقوع جرم محسوب میشود، اما از طرفی برخی دادگاه محل تأثیر جرم را صالح میدانند که در نقد این دیدگاه میتوان گفت با توجه به اینکه جرم نشر اکاذیب از جرائم مطلق است و تحقق نتیجه در آن شرط نیست چه ضرر مادی یا معنوی به شخص بزه دیده وارد شود چه نشود؛ همینکه شخص بزهکار چنین جرمی را مرتکب شود و قصد وی برای اضرار به دیگری یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی احراز شود، جرم محقق شده و حصول نتیجه مجرمانه در شکل گیری عنصر مادی جایگاهی ندارد.

در جرم نشر اکاذیب نه تنها عمد مرتکب در انتشار مطالب و یا در دسترس قراردادن مطالب شرط تحقق جرم است و چنانچه شخص بدون قصد و یا از روی اشتباه یا سهواً مطلبی که خلاف حقیقت است را منتشر کند این جرم محقق نمیشود، بلکه علم نسبت به اینکه مطلب مذکور خلاف واقع و دروغ است نیز ضرورت دارد.

مطلق بودن جرم نشر اکاذیب سبب میشود تا شاکی برای طرح دعوی خود بی نیاز از اثبات ورود ضرر باشد و همینکه بتواند ثابت کند شخص چنین فعلی را انجام داده است کفایت میکند اما لازم است چنانچه کذب یا صدق بودن مطالب و اظهارات مورد تردید است این موضوع را ثابت کند. با توجه به قانون جرائم رایانه ای حتی اگر شخص اخباری که نسبت به کذب بودن آن آگاه است را بازنشر کند جرم نشر اکاذیب محقق شده است.

مجازات جرم نشر اکاذیب نه تنها حبس یا جزای نقدی یا هر دو مجازات است بلکه در صورتی که امکان داشته باشد اعاده حیثیت از شخص بزه دیده نیز میتواند از سوی قاضی به مجرم تحمیل شود، شیوه اعاده حیثیت میتواند با توجه به شخصیت بزه دیده و یا دامنه و گستردگی جرم ارتکابی تفاوت داشته باشد.

مؤسسه حقوقی بیان امروز، در زمینه جرائم رایانه ای و حقوق شهروندان در فضای مجازی به ارائه خدمات به اشخاص حقیقی و حقوقی خارجی و ایرانی می پردازد. از جمله این خدمات میتوان به ثبت شکایت در زمینه نشر اکاذیب رایانه ای و مشاوره در خصوص جرائم سایبری در ایران اشاره کرد. این موسسه حقوقی با بهره مندی از وکلای پایه یک دادگستری و مشاوران حقوقی مجرب و متخصص، آماده ارائه خدمات حقوقی مورد نیاز به منظور حفظ حقوق شهروندان در فضای مجازی در ایران است.

بیشتر بخوانید:

نشر اکاذیب در فضای مجازی

تحلیل حقوقی سایت های شرط بندی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *