ضوابط سامانه های ارائه انواع خدمات و کالا بر بستر فضای مجازی
پیرو اخبار واصله از اتحادیه کسب و کارهای مجازی و وزارت صنعت و معدن و تجارت، وزارتخانه مذکور ضوابط خاص رسته شغلی سامانه های ارایه انواع خدمات و کالا بر بستر فضای مجازی (سایبری) در حوزه سلامت اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی برای صدور و تمدید پروانه کسب را در ۷ ماده تعیین کرد.
این ضوابط خاص در ۷ ماده و ۷ تبصره براساس پیشنهاد اتحادیه، توسط دبیرخانه هیأت عالی نظارت با همکاری اتاق اصناف ایران تعیین و از تاریخ ابلاغ، اتحادیه موصوف جهت صدور و تمدید پروانه کسب ملزم به رعایت مفاد آن میباشد.
این ضوابط که مشتمل بر ۷ ماده است عبارتند از:
ماده ی ۱ که به اعلام ضوابط خاص رسته شغلی سامانه های ارایه انواع خدمات و کالا بر بستر فضای مجازی در حوزه سلامت اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی برای صدور و تمدید پروانه کسب مطابق مطابق تبصره ۷ ماده ۲۱ قانون نظام صنفی و تبصره ماده ۱۱ آیین نامه اجرایی موضوع ماده ۱۲ قانون نظام صنفی، می پردازد.
ماده ی ۲ در باب رسته شغلی و کد آیسیک است که بیان می دارد: سامانه های ارایه انواع خدمات و کالا بر بستر فضای مجازی در حوزه سلامت با کدآیسیک به شماره ۵۲۱۱۲۷
این ماده مشتمل بر ۴ تبصره است که عبارت است از:
تبصره ۱: منظور از سامانه آنلاین ارائه کالا و خدمات سلامت، سامانهای است مشتمل بر انواع بستر فضای مجازی (سایبری) که ارائه کالا و خدمات و یا ایجاد ارتباط و توافق بین متخصص و مصرف کننده یا کاربر خدمات در حوزه سلامت را برای کاربران این سامانه فراهم می نماید.
تبصره ۲: در سامانه موصوف، فرد صنفی صرفاً مسئولیت راه اندازی، مدیریت، سیاستگذاری و بهره برداری از این سامانه را به عهده دارد.
تبصره ۳ :منظور از مصرف کننده یا کاربر، شخصی است که از کالا یا خدمات ارائه شده بر اساس شرایط و ضوابط ذکر شده در سامانه استفاده مینماید.
تبصره ۴: منظور از متخصص، هر شخص خدمت دهندهای اعم از حقیقی یا حقوقی است که بر اساس قانون و مقررات امور پزشکی و دارویی و موارد خوردنی و آشامیدنی و آیین نامههای مذکور در قانون فوق، دارای مجوز یا پروانه مخصوص از وزارت بهداشت و آموزش پزشکی باشد و بر اساس تخصص خود مطابق با مقررات مربوطه به ارائه خدمت و کالا بر بستر سامانه به مصرف کننده یا کاربر میپردازد.
ماده ی ۳ این ظوابط نیز بیانگر نوع کالا وخدمات قابل عرضه در رسته شغلی می باشد که عبارتند از:
الف هرگونه محصول یا خدمت در حوزه سلامت که با توجه به قوانین و مقررات این حوزه باید توسط متخصص به مصرف کننده یا کاربر ارائه شود.
ب خدمات و محصولاتی که در حوزه سلامت از شمول قوانین و مقررات امور پزشکی و دارویی و موارد خوردنی و آشامیدنی و آییننامه های مذکور در قانون فوق، خارج است و نیاز به ارایه خدمت یا کالا توسط متخصص نیست.
ماده ی ۴ نیز بیانگر وسایل و ابزار کار در رسته شغلی فوق الذکر است کهد عبارتند از:
الف- بستر فضای مجازی (سایبری) از قبیل اپلیکیشن و یا وب سایت
تبصره ۱ سامانه مذکور باید دارای امکان نمایش اطلاعات موثر متخصص باشد
تبصره ۲ محل ذخیره سازی اطلاعات کاربران مقیم ایران باید در داخل کشور صورت پذیرد
ب – سیستم اطلاعاتی مطمئن برای ذخیره نمودن داده پیام به منظور جلوگیری از دسترسی غیر مجاز در واسطه ای با دوام وفق قانون تجارت الکترونیک
ماده ۵ مربوط به تجهیزات و تأسیسات ایمنی، انتظامی و بهداشتی است که بیانگر:
الف – تجهیزات امنیت شبکه و بانکهای اطلاعاتی مطابق پروتکلهای فنی
تبصره: تمامی اطلاعات کاربران باید در چارچوب قانون جرایم رایانهای ذخیره و حفاظت گردد. –
ب – شناسایی آی پی کاربران)مطابق قانون جرایم رایانه ای
ج – احراز هویت متخصصین
د- درگاه ثبت گزارش تخلفات و رسیدگی به شکایات متخصص است.
ماده ی ۶ ظوابط مذکور نیز بیان می دارد فرد صنفی مکلف است قوانین و مقررات جاری کشور، از جمله قوانین و مقررات نظام صنفی، انتظامی، – بهداشتی، ایمنی، قانون تجارت الکترونیک، جرایم رایانهای، مقررات و شرایط حفظ حریم خصوصی، ممنوعیت در اختیار قرار دادن اطلاعات مربوط به کاربران به سایر مراجع مگر با حکم قضایی، حفاظت فنی و زیبا سازی محیط کار و دستورالعمل های مربوط به نرخ گذاری کالاها و خدمات را که از سوی مراجع ذیربط ابلاغ می گردد، رعایت و اجرا کند.
در ماده ی ۷ نیز همانطور که در قسمت اول مورد ذکر قرار گرفت، به لازم الاجرا بودن مفاد ضوابط مذکور اشاره رفته است.
برای دسترسی به فایل پی دی اف ضوابط مذکور اینجا کلیک کنید.