شرکت تضامنی
یکی از مهم ترین شرکت های تجاری، شرکت تضامنی می باشد. پس از بررسی انواع شرکت‌ها، در این مقاله به تعریف شرکت تضامنی و خصوصیات آن می‌پردازیم.
همانطور که در مطالب گذشته گفته شد، شرکت های تجاری طبق ماده ۲۰ قانون تجارت جمهوری اسلامی ایران بر ۷ نوع می‌باشند:
- شرکت سهامی.
- شرکت با مسئولیت محدود.
- شرکت تضامنی.
- شرکت مختلط غیر سهامی.
- شرکت مختلط سهامی.
- شرکت نسبی.
- شرکت تعاونی تولید و مصرف.
تعریف شرکت تضامنی
طبق ماده ۱۱۶ قانون تجارت:
شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می‌شود: اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکا، مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
هر قراری که بین شرکا بر خلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کأن لم یکن خواهد بود.
بنابراین طبق مفهوم ماده ۱۱۶ قانون تجارت اصل بر مسئولیت تضامنی شرکا می باشد. این مسئولیت تضامنی بنیان و اصل این شرکت را تشکیل می‌دهد.
نکته مهم این است که طبق ماده ۱۱۷ قانون تجارت:
در اسم شرکت تضامنی باید عبارت (شرکت تضامنی) و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل (و شرکا) یا (و برادران) قید شود. که مجدد از مفهوم این ماده مسئولیت تضامنی برداشت می شود.
حال سوال این است که:
– چرا شرکا این شرکت را تشکیل می دهند ؟
۲ دلیل وجود دارد
- به دلیل نبود سرمایه کافی.
- ایجاد روابط بر پایه اعتماد شرکا.
خصوصیات سهام شرکت تضامنی
- طبق ماده ماده ۱۱۸ شرکت تضامنی وقتی تشکیل می‌شود که:
- تمام سرمایه نقدی تأدیه و سهم‌الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد.
- طبق ماده ماده ۱۱۹ در شرکت تضامنی منافع به نسبت سهم‌الشرکه بین شرکا تقسیم می‌شود. مگر آن که شرکتنامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد.
- بنابر نص ماده ماده ۱۲۲ در شرکت‌های تضامنی اگر سهم‌الشرکه یک یا چند نفر غیرنقدی باشد، باید سهم‌الشرکه مزبور قبلاً به تراضی تمام شرکا تقویم شود.
- طبق ماده ۱۲۳ در شرکت تضامنی هیچ یک از شرکا نمی‌تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند مگر به رضایت تمام شرکا.
- مطابق ماده ۱۲۵ هر کس به عنوان شریک ضامن در شرکت تضامنی موجود داخل شود متضامناً با سایر شرکا مسئول قروضی هم خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته اعم از این که در اسم شرکت تغییریداده شده یا نشده باشد. هر قراری که بین شرکا بر خلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص کأن لم یکن خواهد بود.
- هر شرکت تضامنی می‌تواند با تصویب تمام شرکا به شرکت سهامی مبدل گردد. در این صورت رعایت تمام مقررات راجعه به شرکت سهامی حتمی است.
- ماده ۱۳۳ جز در مورد فوق هیچ یک از شرکا را شرکت نمی‌تواند به تکمیل سرمایه که به علت ضررهای وارده کم شده است ملزم کرده و یا او را مجبور نماید بیش از آن چه که در شرکتنامه مقرر شده است به شرکت سرمایه دهد.
طلبکاران شخصی شرکا
- طبق ماده ۱۲۹ طلبکاران شخصی شرکا حق ندارند طلب خود را از دارایی شرکت تأمین یا وصول کنند. ولی می‌توانند نسبت به سهمیه مدیون خود از منافع شرکت یا سهمی که در صورت انحلال شرکت ممکن است به مدیون مزبور تعلق گیرد هر اقدام قانونی که مقتضی باشد به عمل آورند.
- طلبکاران شخصی شرکا در صورتی که نتوانسته باشند طلب خود را از دارایی شخصی مدیون خود وصول کنند و سهم مدیون از منافع شرکت کافی برای تأدیه طلب آن‌ها نباشد می‌توانند انحلال شرکت را تقاضا نمایند(اعم از این که شرکت برای مدت محدود یا غیر محدود تشکیل شده باشد). مشروط بر این که لااقل شش ماه قبل قصد خود را به وسیله اظهارنامه رسمی به اطلاع شرکت رسانیده باشند. در این صورت شرکت یا بعضی از شرکا می‌توانند مادام که حکم نهایی انحلال صادر نشده با تأدیه طلب داینین مزبور تا حد دارایی مدیون در شرکت یا با جلب رضایت آنان به طریق دیگر از انحلال شرکت جلوگیری کنند.
با توجه به خصوصیات بالا نحوه وصول طلب از شرکت تضامنی چگونه است ؟
طلبکار مستقیما می‌تواند برای دریافت طلب خود به هر یک از شرکا بطور تضامنی مراجعه نماید. هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمامی دین می‌باشند. زیرا در این نوع شرکت مسئولیت تضامنی بین شرکا وجود دارد.
ورشکستگی
با نظر به ماده ۱۲۷:
به ورشکستگی شرکت تضامنی بعد از انحلال نیز می‌توان حکم داد مشروط به این که دارایی شرکت تقسیم نشده باشد.
در صورت ورشکستگی یکی از شرکا و همچنین در صورتی که یکی از طلبکاران شخصی یکی از شرکا به موجب ماده ۱۲۹ انحلال شرکت را تقاضا کرد، سایر شرکا می‌توانند سهمیه آن شریک را از دارایی شرکت نقداً تأدیه کرده و او را از شرکت خارج کنند.
شرکت تضامنی در موارد ذیل منحل می‌شود
- در مورد فقرات ۱ و ۲ و ۳ ماده ۹۳.
- در صورت تراضی تمام شرکا.
- در صورتی که یکی از شرکا به دلایلی انحلال شرکت را از محکمه تقاضا نماید و محکمه آن دلایل را موجه دانسته و حکم به انحلال بدهد.
- در صورت فسخ یکی از شرکا مطابق ماده ۱۳۷.
- در صورت ورشکستگی یکی از شرکا مطابق ماده ۱۳۸.
- در صورت فوت یا محجوریت یکی از شرکا مطابق مواد ۱۳۹ و۱۴۰.
تبصره: در مورد بند (ج) هر گاه دلایل انحلال منحصراً مربوط به شریک یا شرکای معین باشد محکمه می‌تواند به تقاضای سایر شرکا به جای انحلال، حکم اخراج آن شریک یا شرکای معین را بدهد.
بنابراین طبق ماده ۱۳۶ قانون تجارت یکی از موارد انحلال شرکت ورشکستگی یکی از شرکا می‌باشد.
طبق ماده ۱۳۸در مورد ورشکستگی یکی از شرکا، انحلال وقتی صورت می‌گیرد که مدیر تصفیه کتباً تقاضای انحلال شرکت را نماید. سپس از تقاضای مزبور شش ماه گذشته و شرکت، مدیر تصفیه را از تقاضای انحلال منصرف نکرده باشد.
موسسه بیان امروز متشکل از تیمی متخصص در زمینه حقوق تجارت که آماده پاسخ دهی و مشاوره (حضوری ،تلفنی و آنلاین ) به شما همراهان عزیز می‌باشد.
سوالات خود در زمینه شرکت‌های تضامنی را از ما بپرسید.
بسیار عالی بود
ممنون از اطلاعات مفیدی که در اختیار ما قرار میدید.