پس از آشنائی اشخاص با کسب و کار مجازی، هر زمان که صحبت از تجارت و کسب و کار در محافل اقتصادی و تجاری جهان مطرح است کسب و کارهای مجازی یا مبتنی بر اینترنت و اپلیکشن به عنوان یکی از روش های موفق در کسب و کار مورد پیشنهاد سرمایه گذاران قرار می گیرد. ایران نیز از این امر مستثنی نبوده مخصوصا در چند سال اخیر ما شاهد پیشرفت چشمگیری در خصوص کسب و کارهای مجازی می باشیم. شاید اگر نام های تجاری اسنپ، زود فود، پین تا پین، دیجی کالا و کافه بازار برای خوانندگان عزیز مطرح شود بیش از ۹۰ درصد با این نام های تجاری آشنا بوده و حتی نزدیک ۸۰ درصد درصد فوق از آنها استفاده نموده است. اینجانب به عنوان وکیل شرکت های فعال در این حوزه و یکی از اعضا اتاق و کمیسیون های محترم ایران – ایتالیا لازم دانستم در حد بضاعت، خوانندگان عزیز و محترم را از نظر حقوقی با این شیوه نوین از کسب و کار آشنا نمایم.
زمانیکه یک تاجر قصد سرمایه گذاری در یک پروژه مالی را دارد اولین قدم برای سرمایه گذاری در یک پروژه جدید یا توسعه پروژه تجاری قدیم انجام مطالعات فنی، حقوقی، بازاریابی و وضعیت رقبا در بازار می باشد و همیشه تجار جهت کسب درآمد بیشتر از سرمایه خود بدنبال بهترین و نزدیک ترین راه می باشند. گرچه ورود در کسب و کار مجازی و بازاریابی شبکه ای، نو و مبتنی بر ایده جدید و خلاق مانند سایر کسب و کارهای دارای ریسک های خاص خود می باشند و به قول متخصصین در این حوزه یا شرکت نوپا موفق شده و سرمایه چند برابر می گردد یا شکست خورده و سرمایه از دست می رود لیکن یک تصمیم منطقی ابتدائی جهت ورود در این حوزه حداقل بررسی و شناسائی مزایا آن می باشد.
مزایای کسب و کار مجازی
جهت آشنائی خوانندگان محترم مختصری به مزایای کسب و کار مجازی یا بازاریابی شبکه ای نسبت به کسب و کار حقیقی اشاره می نمایم :
۱- امکان خرید و فروش کالا یا سفارش خدمات در تمام ساعات شبانه روز.
۱- بدست آوردن اطلاعات کامل و گسترده در مورد کالا و خدمات مورد نیاز مصرف کنندگان.
۲- امکان ایجاد ارتباط بی هزینه یا کم هزینه با همه اشخاص از طریق سیستم های ارتباطی مانند ایمیل، چت و غیره.
۳- حذف واسطه ها و عرضه کالا و خدمات به صورت مستقیم به مصرف کننده که موثر در فروش با قیمت واقعی و کاهش زمان مبادلات می شود.
۴- امکان برقراری ارتباط با طیف وسیعی از مصرف کنندکان و تولیدکنندگان و استفاده مطلوب از آن.
۵- امکان جهانی شدن و فروش محصول به بازار تمام کشورها که موثر در هزینه و درآمد می باشد.
۶- امکان خرید محصول سفارشی و مطلوب خریداران.
۷- ایجاد نوسانات جدید اقتصادی که امکان رقابت را برای شرکت های نوپا ایجاد نموده است.
۸- کاهش هزینه های ناشی از اشتباه انسانی و ایجاد امکانات بهتر برای مدیریت در سطح شرکت ها.
۹- امکان گسترده تر شدن و افزایش تعداد خریداران و فروشندگان.
۱۰- افزایش رفاه اجتماعی از طریق افزایش مقیاس تولید، کاهش هزینه های مبادله، کاهش هزینه های توزیع، افزایش رقابت.
۱۱- تحرک چرخه اقتصادی با حضور افراد خلاق و نو آور برای رقابت در بازار.
شرایط کلی کسب و کارهای مجازی
ابتدایی و اساسی ترین شرط لازم برای ورود در کسب و کار مجازی آشنائی با آن می باشد لیکن ذکر جزئیات این حوزه برای خوانندگان محترم در این مقاله میسر نبوده و جهت آشنائی کلی رئوس مطالب قید می گردد.
ورود در این حوزه (کسب و کار مجازی و بازاریابی شبکه ای) به دو طریق امکان پذیر می باشد :
۱- شناسائی ایده و خلاقیت و سرمایه گذاری جهت تجاری سازی آن : اکنون در ایران انجمن های مختلفی جهت شناسائی ایده و خلاقیت تلاش می کنند و با برنامه ریزی دقیق و در اختیار قراردادن امکانات فنی و مالی به صاحبین ایده یاری می رسانند که می توان پارک های فناوری و مراکز رشد را در دانشگاه های کشور و مراکز غیر دانشگاهی برای مثال اشاره نمود. البته ریسک ورود در این حوزه نسبت به حوزه دوم بیشتر بوده لیکن در صورت موفقیت، رشد چشم گیر آن موثر در پذیرش ریسک توسط سرمایه گذار می باشد.
۲- توسعه کسب و کار حقیقی به مجازی و استفاده از مزایای آن : یکی از روش های قابل اعتماد برای ورود در کسب و کار مجازی توسعه مشاغل حقیقی به مجازی با استفاده از راهکارهای حقوقی می باشد که در این روش صاحب حرف و پروانه کسب می توانند محصولات خود را اعم از کالا و خدمات از طریق فضای مجازی بفروش برسانند که همین تغییر جزئی آنها را در دنیای بی حد و حصر وارد می نماید که شاید برای اعضا محترم اتاق که هر یک دارای شهرت در تخصص خود می باشند این راه مطمئن تر باشد.
کسب و کار مجازی مانند کسب و کار سنتی دارای انواع زیر می باشند: تجارت بنگاه با بنگاه، تجارت بنگاه با مشتری، تجارت مشتری با مشتری، تجارت مشتری با بنگاه، تجارت بنگاه با دولت و در نهایت تجارت دولت با دولت. همچنین، شیوه های عمده کسب و کار مجازی بدین شرح می باشند : ایجاد اجتماعات آنلاین، خرید، فروش و حراج کالاهای مختلف، تبلیغات اینترنتی، ارائه خدمات تخصصی مانند ارائه مشاوره یا آموزش، ارائه خدمات آموزشی، تهیه و ارائه نرم افزارهای مختلف، چند رسانه ای یا مالتی مدیا، واسطه گری برای انتقال کالا و خدمات از مشتری به مصرف کننده، خدمات مربوط به ایمیل، ارائه ی خدمات اطلاعات محور مانند جمع آوری و توزیع اطلاعات مورد نیاز در اینترنت، ارائه خدمات امنیت محور مانند کسب و کارهای امنیت آفرین در فضای مجازی، خدمات عضویت ویژه.
شرایط صدور پروانه کسب برای کسب و کار مجازی
مهمترین قانون حاکم بر کسب و کار در ایران، چه شیوه حقیقی کسب و کار و چه شیوه نوین آن یعنی کسب و کار مجازی، قانون نظام صنفی می باشد. قانون نظام صنفی در سال ۱۳۵۰ تصویب، و در سال های ۱۳۵۹ و ۱۳۸۲ و در نهایت سال ۱۳۹۲ اصلاح گردیده است. در این مقاله منظور از قانون نظام صنفی، قانون مصوب ۱۳۸۲ و اصلاحات آن در سال ۱۳۹۲ خواهد بود.
برای تاسیس هر نوع واحد صنفی یا اشتغال به کسب و حرفه ای، باید برابر ماده ۱۲ قانون نظام صنفی نسبت به اخذ پروانه کسب از اتحادیه یا مرجع قانونی صالح اقدام نمود. فعالیت در فضای مجازی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد و هر شخصی اعم از حقیقی یا حقوقی برابر ماده ۱۲ قانون نظام صنفی و بعنوان فرد صنفی بخواهد در حوزه ی فضای مجازی اعم از فروش کالا و ارائه خدمات اقدام نماید، برابر ماده ۸۷ قانون نظام صنفی که بیان می دارد : (( فعالیت افراد صنفی در فضای مجازی (سایبری) مستلزم اخذ پروانه کسب از اتحادیه مربوطه است))، می بایست اقدام به اخذ پروانه کسب نماید.
قانون نظام صنفی برابر ماده ۲۶ اقدام به معرفی مراجع قانونی برای صدور پروانه کسب نموده است و اتحادیه های مربوطه در هر حوزه کاری اولین مرجع قانونی جهت صدور پروانه کسب می باشند. با توجه به اینکه تاکنون اتحادیه ای برای فعالین کسب و کارهای اینترنتی تشکیل نشده است – خوشبختانه اکنون تشریفات قانونی تشکیل اتحادیه در حال انجام می باشد – برابر تبصره ۳ ذیل ماده ۲۶ قانون نظام صنفی، ابتدائا پروانه کسب و انجام سایر امور صنفی این حوزه از طریق اتحادیه همگن یا اتاق اصناف شهرستان مربوط بنا به تشخیص کمیسیون نظارت صورت می گرفت و در واقع در ان مقطع پس از مراجعه فرد صنفی به اتاق اصناف جهت اخذ پروانه کسب از طریق کمیسیون یا هیات عالی نظارت اقدام به تهیه کد ایسیک (ISIC) برای فرد صنفی و معرفی متقاضی به یکی از اتحادیه های فعال در این حوزه می گردید که معمولا به جهت ارتباط موضوع با فضای مجازی بیشتر متقاضیان به اتحادیه فناوران رایانه معرفی و از طریق اتحادیه مذکور پروانه کسب از طریق اتحادیه مذکور صادر می شد.
متعاقبا برابر تبصره ۱ ذیل ماده ۱۲ قانون نظام صنفی مصوب ۱۳۸۲، وزارت بازرگانی آئین نامه ای تحت عنوان الحاقیه آئین نامه اجرایی ضوابط لازم برای صدور پروانه کسب فروشگاه های الکترونیکی تصویب کرد. لیکن با توجه به نسخ تبصره مذکور برابر قانون اصلاحی مصوب ۱۳۹۲ و برابر تبصره ذیل ماده ۸۷ قانون نظام صنفی، آئین نامه اجرائی چگونگی صدور و تمدید پروانه کسب و نحوه نظارت بر افراد صنفی در فضای مجازی در تاریخ ۱۴/۰۴/۱۳۹۴ توسط اتاق اصناف ایران با همکاری دبیرخانه هیات عالی نظارت و وزارتخانه های اطلاعات و ارتباطات و فناوری اطلاعات تهیه و توسط وزیر صنعت، معدن و تجارت تصویب گردید. لیکن در تاریخ ۰۱/۱۲/۱۳۹۵ به جهت نیازمندهای موجود برای فعالان فضای مجازی اقدام به تصویب آئین نامه اجرایی چگونگی صدور مجوز و نحوه نظارت بر فعالیت افراد صنفی در فضای مجازی و بازاریابی شبکه ای (موضوع مواد ۲، ۱۲ و تبصره ماده ۸۷ قانون نظام صنفی) گردید که اکنون آئین نامه اخیر الذکر جایگزین آیین نامه های قبلی و مورد اجرا توسط مراجع ذیصلاح می باشد.
برابر تبصره ذیل ماده ۸۷ قانون نظام صنفی که بیان می دارد: ((چگونگی صدور مجوز و نحوه نظارت بر فعالیت های صنفی در فضای مجازی به موجب ائین نامه اجرائی است که توسط اتاق اصناف ایران با همکاری دبیرخانه هیات عالی نظارت و وزارتخانه های اطلاعات و ارتباطات و فناوری اطلاعات تهیه می شود و پس از تائید هیات عالی نظارت حداکثر ظرف مدت ۳ ماه از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون به تصویب وزیر معدن، صنعت و تجارت می رسد)) چگونگی صدور و نحوه نظارت بر این گونه فعالیت های صنفی را مطابق با آئین نامه ای که توسط اتاق اصناف ایران با همکاری سایر مقامات مندرج در تبصره تهیه می گردد دانسته است.
فعالان حوزه فضای مجازی در آئین نامه مصوب ۱۳۹۵ به دو عنوان کلی ۱- کسب و کار مجازی و ۲- بازاریابی شبکه ای دسته بندی شده اند که برابر بند ۱ ماده ۱ آئین نامه کسب و کار مجازی (( واحد صنفی است که توسط هر شخص حقیقی و یا حقوقی برای ارائه محصول (کالا یا خدمات) به طور مستقیم و یا غیر مستقیم و به صورت کلی یا جزئی به عمده فروشان، خرده فروشان و مصرف کنندگان از طریق ابزارهای ارتباط از راه دور از قبیل وب سایت و نرم افزارهای تجاری (اپلیکیشن) دایر شده باشد))؛ و برابر بند ۲ ماده ۱ همان آئین نامه بازاریابی شبکه ای (( یک روش فروش محصول است که شرکت بازاریابی شبکه ای از طریق وب سایت خود افرادی را به عنوان بازاریاب به دور از مکان ثابت کسب برای فروش مستقیم محصولات خود به مصرف کننده ساماندهی می کند، به نحوی که هر بازاریاب می تواند با معرفی بازاریاب دیگر به عنوان زیرمجموعه خود با ایجاد گروه فروش چند سطحی موجب گسترش و افزایش فروش گردد)) اطلاق می شود و مرجع صدور پروانه کسب برای این گونه فعالان اتحادیه کشوری تعیین گردیده است بنابراین هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی قصد اخذ مجوز جهت فعالیت در فضای مجازی را داشته باشد می بایست پس از راه اندازی فعالیت خود مراحل صدور پروانه کسب را از طریق سایت مرکز توسعه تجارت جهت اخذ نماد اعتماد اغاز نماید که در نهایت با توجه به اتصال سامانه های نماد اعتماد و اصناف و پس از تکمیل مدارک توسط متقاضی پروانه کسب توسط اتحادیه برای متقاضی صادر خواهد شد،
برابر ماده ۳ آئین نامه مذکور مراحل صدور پروانه کسب و کار مجازی بشرح ذیل می باشد :
۱- راه اندازی کسب و کار مجازی توسط متقاضی مطابق چک لیست های مرکز توسعه و تجارت الکترونیکی.
۲- ثبت تقاضا توسط متقاضی در سامانه اینماد (ارجاع تقاضای کسب و کار مشمول قانون نظام صنفی توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی بلافاصله پس از ارزیابی و بر اساس فهرست مرکز اصناف و بازرگانان ایران به سامانه اصناف)
۳- بارگزاری مدارک مندرج در ماده ۴ این آئین نامه.
۴- تکمیل پرونده مطابق ماده ۴ این آئین نامه توسط اتحادیه.
تبصره : اتحادیه موظف است بطور همزمان از دستگاه های طرف استعلام مندرج در ماده ۴ این ائین نامه استعلام نماید.
۵ – صدور و تسلیم پروانه کسب (پس از تطبیق مدارک بارگزاری شده با اصل ان) به متقاضی حداکثر ظرف ۱۵ روز و ارسال مشخصات پروانه کسب به سامانه اینماد.
۶- اعطای نماد اعتماد الکترونیکی همزمان با صدور پروانه کسب.
مضافا بر این، در آئین نامه فوق مدارک مورد نیاز جهت درخواست صدور پروانه کسب تصریح گردیده است که به شرح ذیل می باشند:
الف – عمومی
۱- ارائه نشانی دفتر کار یا اقامتگاه قانونی متقاضی.
۲- گواهی صلاحیت شخصی از نیروی انتظامی.
۳- گواهی اداره امور مالیاتی ذیربط مبنی بر پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی مالیات قطعی شده (موضوع ماده ۱۸۶ قانون مالیاتهای مستقیم(.
۴- گواهی گذراندن دوره های آموزشی احکام تجارت و کسب وکار (موضوع بند ن ماده ۳۵ قانون نظام صنفی(.
۵- تاییدیه ویژگی های تخصصی کسب و کار مجازی توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی بر اساس قانون تجارت الکترونیکی و ماده ۳ اساسنامه مرکز توسعه تجارت الکترونیکی.
تبصره : دارندگان پروانه کسب در فضای حقیقی که متقاضی فروش محصولات واحد صنفی خود از طریق فضای مجازی نیز می باشند، برای دریافت پروانه کسب و کار مجازی و اینماد صرفا مکلف به ارائه این تاییدیه می باشند.
۶- تصویر کارت ملی برای اشخاص حقیقی و شناسه ملی برای اشخاص حقوقی و یا گذرنامه و پروانه کار برای اتباع خارجی.
۷- تصویر کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت دائم یا پزشکی برای آقایان کمتر از پنجاه سال سن یا گواهی اشتغال به تحصیل.
ب – اختصاصی
۱- پروانه تخصصی و فنی یا دیپلم فنی یا مدارک تحصیلی دانشگاهی مرتبط، یا معرفی یک نفر واجد شرایط مذکور (برای صنوف مشمول تبصره ماده ۱۳ قانون نظام صنفی)
۲- مصوبه هیات مدیره برای صدور پروانه کسب به نام مدیر عامل یا یکی از صاحبان امضا مطابق اساسنامه و اخرین اگهی روزنامه رسمی ثبت شرکت (برای اشخاص حقوقی)
همچنین اشخاصیکه که اکنون دارای پروانه کسب و کار حقیقی بوده و متقاضی فروش محصولات واحد صنفی خود از طریق فضای مجازی نیز می باشند، برای دریافت پروانه کسب و کار مجازی و اینماد صرفا مکلف به ارائه تائیدیه ویژگی های تخصصی کسب و کار مجازی توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی بر اساس قانون تجارت الکترونیکی و ماده ۳ اساسنامه مرکز توسعه تجارت الکترونیکی می باشند بنابراین حصول این امر مهم و تبدیل یک تجارت فعال از شیوه سنتی به کسب و کار مجازی و استفاده از مزایای این حوزه برای فروش کالا و ارائه خدمات می تواند برای اعضا محترم اتاق جهت توسعه کسب و کار خود جذاب باشد.
مضافا، یکی از مراحل و مدارک مورد نیاز جهت صدور پروانه کسب در فضای مجازی اخذ نماد اعتماد که برابر بند ۱۰ ماده ۱ آئین نامه عبارت است از ((نشانه ای است که توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی برابر مقررات به کسب و کارهای مجازی با هدف ساماندهی، احراز هویت و صلاحیت انها به طور همزمان با صدور پروانه کسب اعطا می گردد)) می باشد که این نماد توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی وزارت صنعت، معدن و تجارت که اکنون در ساختمان شماره یک وزارت در خیابان نادری مستقر است به کسب و کارهای اینترنتی احراز صلاحیت شده و قانومند اعطا می شود که متقاضیان با مراجعه به وب سایت www.enamad.ir می توانند نسبت به انجام مراحل اخذ نماد اقدام نمایند.
علاوه بر نکات بالا، باید ذکر شود که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری جهت فعالیت در فضای مجازی بصورت خاص اقدام به تعریف ضوابطی نموده است. برابر دستورالعمل خدمات مسافرتی و گردشگری در فضای مجازی و شیوه نامه ایجاد سامانه بازاریابی و فروش خدمات سیاحتی و گردشگری در فضای مجازی و طرح ساماندهی فعالان گردشگری در فضای مجازی، اکنون: ۱- افرادی که در قالب دفاتر خدمات مسافرتی، مراکز اقامتی و سایر تاسیسات گردشگری از سوی سازمان دارای مجوز فعالیت فیزیکی بوده و مشغول ارائه خدمات در فضای مجازی می باشند؛
۲- افرادی که بصورت ازاد در این حوزه مشغول به ارائه خدمات فضای مجازی می باشند؛
۳- افرادی که قصد اغاز کسب و کار در بخش گردشگری مجازی را دارند
باید بر اساس ضوابط تصویب شده و از طریق سامانه اینترنتی اقدام به اخذ «تی نماد» نموده و پس از بررسی توسط سازمان و انجام کارشناسی های لازم و تائید نهایی گواهینامه خدمات گردشگری در فضای مجازی توسط اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری، نماد اعتماد نیز از طریق مرکز توسعه تجارت الکترونیک صادر می شود.
یکی از نگرانی های سرمایه گذار برای ورود در این حوزه نحوه برخورد سازمان های نظارتی می باشد. سابق بر این با توجه به اختلافات بین افراد صنفی فضای حقیقی با فضای مجازی معمولا مشکلات زیادی بر سر راه این کسب و کار وجود داشت لیکن با توجه به تصویب و اجرائی شدن آئین نامه جدید امیدواریم که رسیدگی به مشکلات و تخلفات این حوزه صرفا در مرجع تخصصی تعیین شده صورت پذیرد و این امر پیام خوبی برای فعالان کسب و کار مجازی و بازاریابی شبکه ای خواهد بود و تشکیل اتحادیه تخصصی برای این حوزه نیز موجب حمایت بیشتر از سرمایه گذاران خواهد بود.
نظارت بر شرکت های بازاریابی شبکه ای و کسب و کارهای مجازی از حیث رعایت قانون و مقررات نظام صنفی برابر ماده ۱۵ آئین نامه مذکور برعهده کمیته ای مرکب از نمایندگان مرکز اصناف و بازرگانان ایران (به عنوان رئیس)، مرکز توسعه تجارت الکترونیکی، وزارت اطلاعات و فناوری اطلاعات، نیروی انتظامی، اتاق اصناف ایران و اتحادیه صنفی مربوط(هر کدام در حدود صلاحیت و وظایف خود) می باشد که دبیرخانه کمیته مذکور در مرکز اصناف و بازرگانان ایران مستقر گردیده است و یکی از صلاحیت های کمیته رسیدگی به تخلفات کسب و کارهای مجازی و شرکت بازاریابی می باشد .
در خاتمه جهت اشنائی خوانندگان محترم با چند شرکت موفق که با ایده جدید و بعنوان یک استارت اپ در ایران و در کسب و کار مجازی وارد شده و اینجانب افتخار همکاری با برخی از شرکت های مذکور را دارم نام می بریم.
بیشتر بدانید: کسب و کار خانگی – معرفی انواع / مسائل حقوقی آن
نمونه های موفق کسب و کارهای مجازی در ایران
اسنپ (Snapp)
یک سرویس هم سفری آنلاین ایرانی می باشد. اپلیکیشن تلفن هوشمند اسنپ به طور خودکار کاربران مسافر خود را با نزدیکترین کاربر راننده مرتبط می‌سازد و موقعیت کاربر مسافر را برای راننده ارسال می کند و پس از ارسال نزدیکترین کاربر راننده به مبدا اعلام امادگی نموده و با حضور در محل اعلامی اقدام به ارائه خدمات به کاربر مسافر می نماید. اسنپ به طور خودکار کرایه را محاسبه کرده و کرایه اعلامی به مراتب پائین تر از کرایه تعیین شده برای صنف تاکسی و تاکسی تلفنی می باشد که از دو طریق نقدی به کاربر راننده و غیر نقدی از طریق اعتبار ایجاد شده پرداخت صورت می گیرد.
زودفود (Zoodfood)
زود فود اولین سرویس سفارش اینترنتی غذا در ایران است که در حال حاضر با رستوران های زیادی در حال همکاری می باشد. در سایت زودفود علاوه بر امکان سفارش آنلاین غذا، بانک رستورانها همراه با عکس از محیط رستورانها در دسترس شماست. از جمله امکانات منحصر بفرد وبسایت زودفود مشاهده منوی به روز رستورانها به همراه عکس و قیمت غذاها می باشد. کاربران این سامانه قادر هستند به راحتی غذای مورد نظر خود را انتخاب کرده و یکی از سه روش پرداخت (حضوری، اعتباری و آنلاین) را تعیین و در نهایت غذای خود را تحویل بگیرند.
پین تا پین (Pintapin)
پین‌تاپین ابزاری جامع برای ارائه‌ی خدمات سفر به صورت آنلاین است. پین‌تاپین در تمامی شهرهای ایران هتل‌های یک ستاره تا پنج ستاره، پانسیون‌ها و خانه‌های تاریخی را که خدمات اقامت ارائه می‌دهند، تحت پوشش خود دارد و کاربران از طریق آن قادر به رزرو محل اقامت خود در سفر می باشند. با مراجعه به پین تا پین مقصد مورد نظر، طول مدت اقامت و تعداد همراهان را وارد می‌کنید و پین تا پین به شما گزینه‌های مناسب پیشنهاد می‌کند. بعلاوه، قیمت رزرو محل اقامت از طریق پین تا پین کمتر از مراجعه حضوری خواهد بود
بامیلو (Bamilo)
فروشگاه اینترنتی بامیلو یکی از بازارهای اینترنتی ایران است که در حوزه تجارت الکترونیک فعالیت داشته و سبک کسب وکار اینترنتی مبتنی بر بستر بازار (Marketplace) را وارد کشور کرد. بامیلو در سال ۱۳۹۳ فعالیت خود را آغاز کرده و هم اکنون جزو پر بیننده ترین سایت های کشور ایران به شمار می‌رود. در این مدل کسب وکار، فروشگاه اینترنتی واسطه‌ای میان تأمین‌کننده (فروشنده کالا) و مشتریان تلقی می‌شود. مدلی که هم‌اکنون بزرگ‌ترین فعال آن در دنیا شرکت آمازون است.
اسکانو (Eskano)
اسکانو، سرویس جستجوی هوشمند ملک با استانداردهای بین المللی در ایران است. اسکانو با اطلاع رسانی درباره املاک قابل معامله در شهرهای مختلف ایران، فرآیند خرید، فروش و اجاره را برای همه متقاضیان بازار مسکن به شیوه‌ای نوین فراهم کند. در واقع، تیم اسکانو با استفاده از تجربه فعالیت در ۴۰ کشور دنیا و با کمک به روزترین ابزارهای تبلیغاتی در دنیای مجازی امکان بازدید و دسترسی به اطلاعات مربوط به املاک قابل معامله را برای مخاطبان دنیای مجازی فراهم می‌کند.
دیجی کالا (Digikala)
دیجی‌کالا نام یکی از وبسایت های فعال در زمینه تجارت الکترونیک در ایران است. این وب سایت بزرگ‌ترین فروشگاه آنلاین در ایران می باشد. از جمله اقلام به‌فروش رسیده در فروشگاه آنلاین دیجی کالا می‌توان به گوشی‌های موبایل، تبلت، لپ‌تاپ و انواع رایانه، دوربین دیجیتال، ماشین‌های اداری، خودرو، کنسول‌های بازی، ساعت، لوازم خانگی و نیز ادوات موسیقی و زیور آلات و اسباب بازی و پوشاک و کتاب اشاره کرد. از ویژگی‌های دیجی کالا می‌توان به نقد و بررسی‌های مفصل و کامل آن در مورد انواع محصولات دیجیتال اشاره کرد، که منبعی مورد اعتماد برای خریداران محسوب می شود.
آپارات (Aparat)
آپارات یک سرویس اشتراک گذاری ویدئو در ایران می باشد. کاربران آپارات قادر می باشند که ویدئوهای خود را از طریق این سرویس با دیگرا به اشتراک گذارند. دلیل ارائه این سرویس به کاربران ایرانی حجم بالای درخواست‌های کاربران در خصوص ارائه سرویس اشتراک‌گذاری ویدئو عنوان گردیده است. در حال حاضر سرویس آپارات برترین سرویس اشتراک‌گذاری ویدئو در ایران بوده و کشورهای همسایه ایران نیز از به دلیل اشتراکات فراوان در زبان، از سرویس آپارات استفاده می‌نمایند.
نت برگ (Netbarg)
نت برگ یکی از سایت های خرید گروهی محبوب ایرانیان می باشد. سایت‌هایی که در زمینه خرید گروهی فعالیت می‌کنند معمولاً روزانه یک کالا یا خدمت خاصی را پیشنهاد می‌دهند و وقتی تعداد خاصی از خریداران برای خرید آن ابراز تمایل کردند، آن پیشنهاد قطعی می‌شود و آن جنس یا کالا به فروش می‌رسد. نت برگ درصدد است تا با بکارگیری شیوه های نوین تبلیغاتی و استفاده از قدرت خرید گروهی، روشی را رواج دهد که از یک سو برای صاحبان کالاها و خدمات سودآور باشد، و از سوی دیگر برای مشتریان و خریداران صرفۀ اقتصادی بالایی داشته باشد.
کاربران ایرانی فضای مجازی
در این قسمت می خواهیم اماری از کاربران ایرانی که در فضای مجازی گشت و گذار می نمایند ارائه نماییم که تجار محترم علاقه مند در ورود به این حوزه با اشنائی کامل از تعداد مشتریان بالقوه حداقل در ایران با خیالی اسوده وارد این کسب و کار شوند.
بر اساس آمار سایت «داده ها و امار اینترنت» که لیست تعداد کاربران اینترنتی دنیا را منتشر می کند، ایرانیان در لیست فوق در رده سیزدهم تعداد کاربران جهان قرار دارند، مطابق با امار سایت فوق از جمعیت حدود ۸۳ میلیونی ایران، تقریبا ۵۷ میلیون دسترسی به اینترنت دارند که این امر نشانده ضریب نفوذ ۵/۶۸ % اینترنت در میان ایرانیان دارد. در صدر امار فوق کشورهای چین، هندوستان و امریکا به ترتیب به عنوان کشورهایی با تعداد بیشترین میزان کاربران اینترنت قرار گرفته اند.
طبق آمارها نوع فعالیت کاربران اینترنت به گونه‌های مختلفی تقسیم می‌شود که در این میان ۳/۵۸ درصد کاربران از این فضا بابت دریافت اطلاعات مربوط به کالا و خدمات استفاده کرده و در عین حال ۵/۳۷ درصد به ارسال و دریافت ایمیل می‌پردازند. نکته دیگر آنکه از نظر تفکیک جنسی براساس آمارهای ارائه شده تا پایان آذر ماه سال ۱۳۹۴، ۵۸ درصد از کاربران اینترنت کشور را مردان تشکیل داده و زنان ۴۲ درصد این آمار را به خود اختصاص داده‌اند. اما براساس تعریف‌های مربوطه کاربرانی که حداقل یک بار در روز به شبکه اینترنت دسترسی دارند ۳۵ درصد آمار را تشکیل داده و ۲۴ درصد از کاربران هم حداقل هفته‌ای یک بار به شبکه اینترنت کشور دسترسی دارند. ۱۷ درصد جمعیت حداقل یکبار در ماه از اینترنت استفاده می‌کنند و کمتر از ۱۶ درصد افراد در بازه زمانی کمتر از یک بار در ماه به شبکه اینترنت دسترسی دارند.
در حالیکه سایت داده ها و امار اینترنت ضریب نفوذ اینترنت را در ایران ۵/۶۸ % اعلام کرده است، بر اساس آمار ارائه شده توسط مراجع ایرانی ضریب نفوذ اینترنت در ایران ۱۲/۸۲ % می باشد؛ که از این میزان ۷/۴۷ % درصد کاربران ایرانی اینترنت در گروه سنی ۲۰ تا ۲۹ سال هستند و این در حالی است که ۳/۲۷ % کاربران اینترنت در ایران را گروه سنی ۵۰ تا ۸۹ سال تشکیل می دهند. بعلاوه، ۱۳% درصد کاربران اینترنت در ایران از خدمات بانکداری الکترونیکی، ۵/۳۷ % از خدمات دولت الکترونیک و ۴۲ % از تجارت الکترونیک استفاده می کنند.
اما، امار قابل توجه به شبکه اجتماعی تلگرام تعلق دارد. طبق امار حدود ۱۲ % از پهنای باند اینترنت در ایران در اختیا تلگرام است و این سایت در رتبه ۱۴ دسترسی از طریق وب و رتبه ۲۰ از طریق دسترسی موبایل در ایران قرار دارد؛ همچنین اینکه ۵/۸۰ % کاربران موبایل تلگرام ایرانی ها هستند. تمام این آمارهای مربوطبه فضای مجازی و کاربران ایرانی ان نشان از وجود منبع عظیمی از مخاطب برای کارافرین های فرصت شناس به منظور ارائه ایده ها و محصولات خود می باشد. کارآفرینانی که می توانند با ارائه و اجرای ایده های جدید و جذاب موفقیت های بسیاری کسب کنند.
دانلود نسخه pdf – کسب و کار مجازی
بیشتر بخوانید :
